یادتون هست...!؟

اسلام راستین...!؟

[اسلام راستین، فریب دیگری از اسلام گرایان است]

اگر جامعه ای، مطابق با دستورات اسلامی، اداره گردد و به طور کامل، همه قوانین اسلام، در آن، به اجرا درآید، آنگاه، زنان به دور از حقوق انسانی‌، به شدت محدود و تحقیر شده و مردان، به تبهکارانی جنایت پیشه، مبدل میشوند.
پس، چنین اجتماعی تنها، مسیر نادانی‌ و نابودی را می‌‌پیماید!


کاسپین ماکان

خرافاتی به نام اسلام!

فروپاشی اسلام در برابر "خرد"...!

شوربختانه بیش از نیمی از مردم ایران به بیماری کشنده خرافات، آن هم از نوعی بسیار بدخیم، یعنی اسلام، دچار هستند! اما از سوی‌ دیگر، به تدریج به جمع روشن بینان، افزوده می شود. گر چه بالا رفتن سطح آگاهی و واقع بینی در میان نسل جوان، رشد آهسته ای دارد، ولی تا اندازه‌ای امیدوار کننده است. در این میان باید قدردان دلیرانی چون؛ کوروش بزرگ، نادر شاه افشار، بابک خرمدین، احمد کسروی و صدها اندیشمند و مبارز دیگر باشیم، بزرگانی که تا پای جان برای کاشتن بذر آزادی، آدمیت و پاسداشت این مرز و بوم کوشیدند. 

در عصر ما، از انقلاب ننگین ۱۳۵۷ تا کنون، بیشمار شجاعت پیشه گانی تلاش کردند تا از نابودی میهن و هم میهن جلوگیری کنند. بسیاری از آنان به دست خون آلود اسلام و اسلامیان به قتل رسیدند و برخی پس از تحمل زندان و شکنجه، ناچار به هجرت شدند. این گروه با به کار گیری ابزار رسانه ای، نقش مهمی را در روشنگری ایفا می کنند. هر چند که اگر حیله گری های دسته های موسوم به سبز و اصلاح طلبان فرصت طلب، برای بازگشت به دوران خونین خمینی، در میان نبود، اکنون مژده صبح پیروزی ایرانیان فرا رسیده بود.

در دو تصویر اول، شما بانوانی را می بینید که کتابی بر سر خود نگه داشته اند، همان قرآن، که حاوی قوانین ضّد بشری، به ویژه بر علیه زنان است! و در تصاویر بعدی، جوانانی دیده می شوند که در لجن و گِل فرورفته اند و به ناحیه‌‌ سر و قفسه سینه شان، ضربات پی‌ در پی‌ وارد میسازند یا با استفاده از ابزار آلت مخصوص، خود را شکنجه میکنند و زیر فشار شدید روحی‌ قرار میگیرند تا در مصیبت مرگ و ستایش علی، حسین و ... با یکدیگر رقابت کنند...! آن هم بر سر ماجرایی که ۱۴۰۰ سال از آن می گذرد، و اتفاقا در مورد تبهکارانی است که در گردن زدن آدم ها، ربودن زنان و عیاشی، شهرت داشته اند؛ کسانی که در اندک زمانی به خاطر ایده و در پشت ماجرا برای منافع شخصی، جنگ های زیادی را بوجود آورده و یا فرماندهی کردند که به واسطه آن، انسان‌ های بسیاری را به کام مرگ کشاندند. صرف نظر از هر گونه تعصبی، به نظر شما افرادی را که در تصویر مشاهده می کنید، پیرامون اسلام مطالعه کافی داشته اند؟ حدس می زنید حتا برای یک مرتبه ترجمه درست قرآن را خوانده باشند؟ آیا ایشان می دانند که از نگاه اسلام، زنان به عنوان یک انسان کامل محسوب نمی شوند و از حداقل حقوق انسانی هم برخوردار نیستند؟ تردیدی نیست که آن ها نمی دانند در تقسیم بندی اسلام، به جز عده‌ای انگشت شمار، از جمله پایه گذاران اسلام، هیچکس انسانی درجه ۱ به حساب نمی آید! مردان بندگانی درجه ۲ و زنان درجه ۳ هستند! و هزاران پرسش و نکات دیگر، که بسیاری از پیروان اسلام با تعصبی کور، هرگز بدان توجهی ندارند! مثل افرادی در گرایش های گوناگون، که انگار با همان عقیده دست دوم پیشینیان خود، زاده شده اند. به عبارتی عده‌ای نادان و سودجو در گذشته برایشان تصمیم گرفته اند و از آن پس، بخشی از ذهن طرفداران برای تشخیص خوب و بد، متوقف و یا با اختلال مواجه شده است. تمام این ها در حالیست که بین ۲ تا ۳ هزار سال پیش از پیدایش اسلام، افراد بی ادعایی چون بودا و زرتشت، آدمی را از آزار دادن هر موجودی برحذر می داشتند، همه انسان‌ها را برابر می دیدند، پندار نیک را سر لوحه زندگی قرار می دادند و در هیچ جنگی شرکت نمی کردند. تنها نبردشان با تاریکی و جهل بود، که بر آن چراغ دانایی می افروختند...

بر خلاف انتظار، پس از گذر قرن‌ ها به جای توسعه خردمندی؛ ظهور اسلام، اصل کشتن و کشته شدن را انتشار داد...! 

نزدیک ترین مثال؛ 

حتما به خاطر می آورید شعار "یک یا حسین تا میر حسین" و "دستمال سبز" و "الله اکبر"، در میان بسیاری از ایرانیان، به یک اپیدمی مقدس، مبدل گشت...! همان افکار ناکارآمدی که باعث فراموشی سه دهه ویرانی و قتل هزاران روشنگر و آزادی خواه گردید! و تا جایی پیش رفت که مردم به سطوح آمده از جبر حکومت اسلامی را، ناگزیر به تأیید و تمجید منشأ ویرانی ها کرده و بار دیگر به جای پیشین بازگشتند! اگر قدری با خودمان روراست باشیم، در آن صورت می توان گفت؛ مشکل ما مردم ایران، خامنه ای، احمدی نژاد، سپاه و بسیج نیست! اشتباه نکنید! مشکل انگلیس، آمریکا، چین و روسیه هم نیست! مسئله اصلی خود "ما" هستیم! تا زمانی که ذهن ما پر از مهملات و خرافات، راجع به پیشوایان دینی نظیر محمد و مهدی، یا تار مو و باد شکم، پای چپ و راست و نحوه سکس با کودک و عمه و خاله است، آن هم در شرایطی که حاضر به پذیرش حقایق و درک مسائل انسانی با دانش امروز نیستیم، هرگز طعم آزاد بودن را نخواهیم چشید...!

بنابراین چنانچه فردا هم شاهد فروپاشی حکومت اسلامی باشیم، عدم شناخت کافی از حقوق انسانی که ناشی از باورهای دروغین و نادرست است، بستر مناسبی خواهد بود جهت پدید آمدن استعمار و استبداد نوین! در نتیجه برای دستیابی به صلح و آرامش، علاوه بر سقوط رژیم؛ اسلام زدایی، لازمه برخورداری از یک جامعه روشن اندیش و آزاد است. پرسش اینجاست! چرا اسلام؟ زیراکه اسلام بر خلاف دیگر ادیان و مذاهب، دو مشکل پایه ای دارد! اول اینکه مملو از قوانین جابرانه و دستوراتی بر علیه انسان هاست و دیگر آنکه اصلی در خود، مبنی بر مطلق و غیر قابل تغییر بودن، دارد. پس؛ نه با دوران خود و نه با دنیای امروز مطابقت می کند!

در پایه ادیان دروغی بیش نیستند. ولی با تغییراتی که امروزه در آن ها حاصل شده دست کم به جنگ و ستیز با انسان نمی پردازند.

پرچم اسلام، پس از گذشت قرن ها بیدادگری و خشونت، "بی خردی" را در پی داشته که "بی خردی" مهمترین عامل وجود "خودکامگی" است.

اکنون در سرزمین ایران، خودکامگی به "حکومت ولایتی" منتهی شده است، یعنی گشودن دفتر نمایندگی خدا بر زمین و اطاعت بی چون و چرای مردم! پایگاه اصلی آن در ایران بوده که در سراسر دنیا ریشه دوانده است. در تفسیری روشن تر، به معنای نادیده گرفتن خداوند و دخالت در نظم جهان هستی به لحاظ سودجویی مضاعف عده ای خاص و حاکمیت جبار بر عام است. طبق اعلام پایه گذاران رژیم اسلامی، از جمله اهداف ایشان، صدور اسلام و حاکم شدن بر جهان اسلام به شمار می رود، که متاسفانه با انجام اقدامات تروریستی در داخل و خارج از ایران تا اندازه ای موفق بوده اند. حال برای همسو کردن دیگر مسلمان ها و اعراب بایستی به نابودی دشمن ساختگی به نام اسرائیل و از بین بردن یهودیان ، یعنی ایجاد هولوکاست دیگر، بپردازند.

اگر به تاریخ گیتی نگاهی بیندازیم، در می یابیم که خدا هم دچار خطا می شود! به عنوان مثال؛ دیگر خبری از دایناسورها نیست! خالق، آن ها را از بین برد، چون در خلقتشان اشتباه کرده بود! حال چه رسد به مضحکه هایی از جمله خمینی و خامنه ای که خویش را نماینده ایزد خواندند و خود را عاری از هرگونه تخطی می دانند.

اوج اسلام زدگی، به خصوص طی ۳۳ سال گذشته، نه تنها نتوانست رفاه، امنیت و انسانیت را به ارمغان بیاورد، بلکه سبب گردید تا بی عدالتی و توحش، بیش از هر زمان دیگر به بالاترین مرتبه برسد! خوشبختانه این برآیند، کذب و تهی بودن اسلام را آشکار ساخته و در حقیقت سند محکمی بر علیه آن به شمار می رود.

البته خاطر نشان می کنم که اسلام گونه های متعددی دارد. به راستی اسلامی که در ایران حاکم شده تا حدی سختگیری کمتری در مورد پیروان خود دارد. اگر قرار باشد به همه دستورات و توصیه های اسلام عمل شود کمتر انسانی زنده مانده یا در شرایط عادی به سر خواهد برد. 

بسیاری از ما درک درستی از مفاهیم دمکراسی، سکولاریزم و از این قبیل را نداریم! پیش تر روشن شد، دین، همواره شیوه‌ای است برای استثمار و بردگی انسان. صرف نظر از این حقیقت، سکولاریزم، همان طور که در منشور حقوق بشر هم تا اندازه‌ای به آن اشاره شده، آزادی دین و پیروان ادیان را در جایگاهی جدا از امور سیاسی، محترم و مجاز می‌داند. اما پرسش مهم، اینجاست که آیا دستورات انسان ستیز، نا عادلانه و جنگ جویانه اسلام، با اساس قوانین حقوق بشر مغایرت ندارد...؟ در مورد دموکراسی هم، وضع به همین ترتیب است، عده‌ای شتاب زده می‌گویند؛ انتقاد از اسلام و ذکر حقایق در این باره، با دمکراسی، منافات دارد...! در پاسخ باید گفت: دموکراسی یا همان جامعه گرایی، نخست، مستلزم آگاهی‌ بخشیدن به مردم است! مردم جامعه ای، را تصور کنید که بنا به دلایل مختلف، مانند سانسور یا تبلیغات نادرست، عقاید خطرناک و باور‌های ضّد انسانی‌ داشته باشند، بی‌ شک در چنین موقعیتی هرگز نمیتوانند تصمیم صحیحی برای اجتماع خود بگیرند. در مثالی روشنتر؛ احترام گذاشتن به عقاید پلید دیگران، نشان دمکرات بودن، نیست! با این تفاصیل و توضیحات، در می‌یابیم که؛ برای جلوگیری از رخ داد هرج و مرج و سؤاستفاده برخی‌، باید تعریف عاقلانه‌ای از واژه‌های آزادی، دموکراسی، سکولاریزم و ... بیان داشت. بدیهیست، که آموزش پیش شرط و ضامن اجرائی شدن آنها خواهد بود.

به آن دسته از معترضین به نوشته هایم می گویم؛ [حقیقت، توهین نیست! تعصب را در گوش‌ای رها کنید].

شاید بهتر باشد که سرانجام با شجاعت دست از لاپوشانی و خودسانسوری بر داریم و با روشن بینی و روشنگری بر مشکلات فائق آمده تا همگان میهمان امنیت، آسایش و آزادی باشیم. 

مولوی در این باره به ما پند می دهد؛

داد جاروبی به دستم آن نگار                          کز بن دریا برانگیزان غبار

پایان سخن؛ 

تنها راه رهایی، همسویی با خردمندان راستین و جرعه ای خرد، از چشمه حقیقت است...

کاسپین ماکان

امرداد ۱۳۹۱

علاقه مزدوران رژیم به سرکوب و قتل مردم...!

حکومت ضّد مردمی

بی اعتنایی شدید مقامات حکومتی به مردم مصیبت زده آذربایجان، از جمله محمود احمدی نژاد و خروجش از کشور، تنها به خاطر شرکت در نشست همبستگی اسلامی در عربستان!

***

بازدید بسیار ساده و بدون آلایش امپراطور سالخورده ژاپن از مناطق سونامی و زلزله زده، به همراه همسرش در سال گذشته.

آقای "اکی هیتو" برای پیگیری اوضاع و نیز همدردی با بازماندگان، و با وجود بیماری شدید قلبی در منطقه حاضر شدند.

بی‌ کفایتی مسئولان حکومتی

همانگونه که در این تصویر جانسوز پیداست، بدون تردید این عزیزان از زمین لرزه آذربایجان نجات یافته بودند، اما به خاطر نبود امکانات درمانی و امداد رسانی لازم و به موقع، جانباخته اند و در یک بیمارستان به طرزی که مشاهده می‌کنید، پیکرشان در گوشه‌ای رها شده است.

رهبران حکومت اسلامی، هیچگاه خود را مسئول حفظ جان و مال مردم ایران ندانسته اند!

عوامل رژیم اسلامی همیشه یا در حال قتل و اعدام هستند یا به دلیل بی‌ کفایتی و کم توجهی‌‌ها، به عناوین مختلف باعث مرگ هم میهنان می شوند.

کاسپین ماکان

مرداد ماه ۱۳۹۱

حجاب، توهین به زنان و مردان!

[حجاب] عبارت است از [اتهام به مردان]، که به محکومیت و [اشد مجازات برای زنان] منتهی می شود!

در نتیجه [حجاب]، [توهین] مستقیم به مردان و نهایت بی عدالتی نسبت به زنان است...!

کاسپین ماکان

حجاب، دروغی بیش نیست!

[حجاب] مانند دیگر لایه ها و بخش های ادیان، به ویژه [مجموعه قوانین ضد انسلانی اسلام]، دروغی بیش نیست! 

در [دمکراسی]، [دروغ] جایگاهی نداشته و هرگز پروش نمی یابد، [روشنگری] یکی از پایه های دمکراسی محسوب شده که از حمله وظایف [افراد دمکرات]، برای پدید آوردن یک [جامعه دمکراتیک] است...

کاسپین ماکان

حجاب، اتهام مردان، محکومیت زنان

با توجه به ماه‌های پایانی دولت دهم، حکومت اسلامی برای پایداری بیشتر، دوباره محتاج رأی مردم خواهد بود. پس در اندیشهٔ ساز و کاری دیگر است، تا به ویژه ذهن جوانان شتاب زده را اسیر و منحرف کرده تا به اهداف ضّد انسانی‌ و ضّد میهنی خود که برآیندِ چپاولِ ثروت‌های ملی‌ است، بپردازد.

از سال ۱۳۵۷ تا سال ۱۳۸۸ یعنی افزون بر سه‌ دهه، متأسفانه فریب دادن مردم، برای رژیم، با وجود جنگی که به راه انداخته بود و نیز رشد باورهای ابلهانه مذهبی‌، کار چندان سختی نبود. حتما خیلی‌‌ها به یاد می‌آورند که تا قبل از دورهٔ آخوند محمد خاتمی، گاهی برای جذب مردم به پای صندوق‌های رأی، حتا با اعلام چند کوپنِ پی‌ در پی‌ و یا افتتاح تعدادی پروژهٔ نیمه کاره، به اصطلاح، موفق به حضور ملت، در صحنه می‌شدند. در دورهٔ هفتم که مردم به ستوه آمده بودند و از طرفی‌ حکومت به واسطه عملیات‌های تروریستی برون مرزی، دخالت‌ها و تهدید‌ها در منطقه، وجه سیاسی بسیار نامناسبی را در دنیا به خود گرفته بود، این جانیان از حیله‌هایی‌ به نام تشکیل دولت اصلاحات برای فرو کشیدن خشم مردم، در داخل و طرح دروغین گفتگوی تمدن ها، در فراسوی مرزها برای سر پوش گذاشتن بر نقض گسترده حقوق بشر، بهره گرفتند، که شوربختانه عملی‌ هم شد.

اما سال ۸۸ وضع کمی‌ متفاوت بود، پس مجبور بودند از روش‌های تازه تری مثل تأیید صلاحیت و رقابت میر حسین موسوی به عنوان گنجشکک اشی مشی‌ با حوضی‌ سبز رنگ و خلاصه چند شب آزاد‌ی سطحی و ابتدایی دادن، که باعث تحریک جوانان میشد، سود جویند تا ماجرا را به مرحله‌ای که میخواهند، برسانند، یعنی "افزایش تعداد رأی دهندگان به حکومت اسلامی"... .
البته صرف نظر از انتخاب کاندیدای مورد نظر ملت، که در حقیقت، فرق چندانی هم نداشت، چرا که حکومت تبهکار اسلامی در راس دولت قرار دارد، بنابراین فرد یک مهره است، حال به فرض محال که نیک‌ باشد، مانند عروسکی میماند فاقد مغز، که سیستم آن را هدایت می‌کند. بدیهیست وقتی‌ خواست مردم جامعه در برابر رهبر یا ولایت مطلقهٔ فقیه بی‌ اعتبار باشد، مسلما دولت، فرمایشی و نمایشی تشکیل میشود. در حقیقت این ساده لوحی صِرف است که افراد جامعه‌ای با داشتن حکومت ولایتی، سی‌ سال، هر بار به امید بهتر شدن اوضاع، بین بد و بدتر یکی‌ را انتخاب کرده و به شکل خودکار رژیم را حمایت کنند! این نکته جای کمی‌ تامل دارد!

به هر جهت تردیدی نیست که به زودی شرایط برای دستگاه حکومتی، کمی‌ پیچیده تر شود. با گذشت ۳ سال از تمام تلخی‌ ها، فشار‌ها و ناکامی ها، امروز جوانان بیشتری نسبت به دو نکته که عبارتند از؛ حقوق خویش و فریبکاری‌های حکومت، آگاه شده‌اند به همین منظور عوامل حکومتی با استفاده از بازوان خود، یعنی "اصلاح طلبان" که من آنها را "فرصت طلبان" خطاب می‌کنم، برای جذب مردم، مقاصد شوم دیگری را در پیش گرفته اند، از جمله "حجاب اختیاری"، که از موضوعات حساس و در عین حال مورد پسند جوانتر‌ها به شمار میرود. با وجود اینکه پوشش‌های غیر عادی و بیجا، خود از مهمترین راه‌های سرکوب زنان است، همچنین یکی‌ از دلایل موثر در عدم برابری و تبعیض جنسیتی محسوب میشود، با این حال طرح این مسئله ''حجاب اختیاری'' از طرف حکومت و توسط بخشی از اپوزیسیون که ساخته و پرداخته حاکمیت است، تنها ترفند تازه ایست تا ضمن سرگرم کردن جوانان نسبت به موضوع و بازی گرفتن چند مهره جدید، در نهایت مشروعیت و بقای بیشتری به دستگاه ضّد بشری خود ببخشند!

اساسا حجاب، یک الزامیست برای زنان، در مقابل مردان! در چنین ایدئولوژی مردان، خطا کار و مجرم شناخته میشوند. اما به جان آنان، این زنان هستند که به اشد مجازات می رسند.

به زبان ساده تر می‌توان گفت؛ حجاب، محکومیتِ زندان برای زنان به لحاظ اتهامی است که به مردان وارد میشود، پس حجاب اوج بی‌ عدالتی نسبت به زنان و توهین مستقیم به مردان است. حال حتا اختیاری نامیدن آن، تنها واپس گرایی و بی خردی محض بوده و شیوهٔ دیگری برای نشر جهالت است. مهم تر آنکه عدم یا اختیاری بودن آن به طور کلی‌ با اساس قوانین اسلامی که تغییر ناپذیر است، تناقض شدید دارد. بنابراین به سادگی‌ می‌توان دریافت که مطرح کردن پوشش اختیاری، صرفاً یک استراتژی بوده که بی‌ شک، تاریخِ مصرف خواهد داشت. مثل تمام وعده‌های سردمداران رژیم اسلامی، که اندک زمانی‌ پس از رسیدن به هدف، فراموش میگردد، و گاه بازگو کردن آن جرم قلمداد میشود! حجاب اختیاری هرگز نمی‌تواند گرانی، فقر، فحشا، دزدی، بیماری و بیشمار مشکلات عمده که مسبب آنها خود حکومت است، را از بین ببرد.

مردم ایران نباید بیش از ۳۳ سال جنایات اسلامی را از یاد ببرند. کشتار خادمان راستین به ایران در آغاز انقلاب جاهلان، سوزاندن مردم در سینما رکس آبادان، قتل عام هم وطنان در کردستان، اعدام صد‌ها آزادی خواه در جریان کودتای شاهرخی، شکنجه، تجاوز و کشتار ده‌ها هزار زندانی سیاسی یا عقیدتی‌، به خاک و خون کشیدن صد‌ها هزار تن‌ از مردم در ایجاد توطئه جنگ با عراق، آسیب‌های غیر قابل جبران یا مرگ سالانه هزاران نفر به خاطر بی‌ کفایتی در مدیریت، نارسایی‌ها و انواع فشار‌ها در جامعه و موارد بی‌انتها که فقط گوشه‌ای از ابتکارات و افتخارات رهبران اسلامیست. در این جا این پرسش به میان می‌‌آید که چگونه می‌توان از این همه فجایع و ویرانی گذشت و در برابر آن سکوت اختیار کرد...!؟

اینک بایستی همگان خود را مجهز به سپر خردمندی کنیم، که من آنرا پیش از این "رزم نوین" نامیدم. خرد برترین راهیست که سرانجام دشمن را به زانو در خواهد آورد و به طور قطع، رزمی که با تکیه بر نیروی اندیشه راه گشاید، بهای کمتری می‌پردازند.

امید است تا ایرانیان به خصوص جوانان از هم اکنون ضمن تحریم انتصابات، در مسیر راه ده‌ها هزار نفر ایرانی‌ که با شجاعت و روشن بینی‌ برای آزادی و بازستانی میهن، جان سپرده اند، گام بردارند و "نه" به حکومت اسلامی را بانگ سر دهند.

زنده باد هوشیاراشن، یاران

کاسپین ماکان

تیر ماه ۱۳۹۱

پلی برای ویرانی

مسئله اجرای طرح های بی اساس که غالبا بدون تحقیقات لازم و بدون دخالت دانش در حاکمیت فعلی ایران، انجام می شود، هرگز تازگی ندارد.

این دسته از اقدامات اصولا صرف نظر از خسارت های هنگفت اقتصادی، سلامت افراد را به مخاطره انداخته و هم چنین ضررهای غیر قابل جبرانی به محیط زیست وارد می‌سازد

در این میان اشاره ای دارم به دریاچه رضاییه(ارومیه)، که در نوع خود بی نظیر است ولی همانطور که می دانید، به دلیل خطاهای انسانی، رو به نابودی قرار گرفته است. 

یکی از این موارد ایجاد پل میانگذر دریاچه رضاییه به نام کلانتری است. که به نوبه خود از جمله طرح های نسنجیده دولت محمود احمدی نژاد به حساب می آید.

این پل و بزرگراه، ۱۷۰۹ متر طول دارد که ۱۲۷۶ متر آن در داخل آب اجرا شده است.

در حالیکه کارشناسان و زیست‌شناسان بسیاری با اجرای این پروژه بر روی دریاچه مخالفت شدید داشتند، سرانجام پس از چند سال تخریب و آلودگی‌ محیط زیست، فاز اول آن در آبان ماه ۱۳۷۸ به پایان رسید.

هرچند که این پل با هدف اتصال بین آذربایجان شرقی و آذربایجان غربی صورت گرفته، اما این روش یعنی زوال برای دریاچه رضائیه، و صدمه زدن به جان هزاران انسان و از بین بردن جانوران، هرگز ایده عاقلانه ای به شمار نمی رود. 

طراحان و مجریان این پروژه می توانستند این مسیر کمتر از دو کیلومتری را از طریق تونل یا روش های دیگر به اجرا درآورند.

به عنوان مثال: سال ها پیش برای اتصال بین فرانسه و انگلیس تونلی به نام مانش، در زیر دریا، به طول پنجاه و دو کیلومتر ساخته شد که این دو کشور را به هم مرتبط کرد یا پل معلقِ سان فرانسیسکو در ایالات متحده آمریکا با طول بیش از ۱۳۰۰ متر که این شهر را به شمال کالیفرنیا متصل می کند.

اکنون با توجه به خشک شدن بخش اعظم دریاچه رضائیه، می‌توان به صراحت گفت؛ یکی‌ از دلایل اختلال در اکوسیستم منطقه و از بین رفتن تدریجی دریاچه، این اقدام ویران ساز حکومت بیخردان اسلامی است.

کاسپین ماکان

تیر ماه ۱۳۹۱

سیاست مرغی!

سیاست مرغی!

در سال ۱۳۵۷، نخستین و یکی‌ از مهم ترین سیاست‌های رهبران اسلامی، این بود که مردم را گرسنه و محتاج به حتی نیاز‌های ساده و اولیه از جمله مواد غذایی نگاه دارند! سپس همان مایحتاج مردم که حق آن ها بود را به سختی، با دفترچه بسیج و کوپن و ایجاد صف‌های طولانی، در اختیارشان می گذاشتند. در واقع این راهکار، روش موثری بود تا قبل از هرچیز مردم را سرگرم و گرفتار روزمره گی کنند تا به سادگی بتوانند ذهن آن ها را در مورد مسائل مختلف کنترل کنند و بعد از آن با دادن بخش کوچکی از حق مردم، وانمود می کردند که با آن ها هستند و به این ترتیب خود را در کنار مردم جا می کردند.

اما امروز، در سال ۱۳۹۱ بار دیگر دولت و حکومت اسلامی برگی از تاریخ را تکرار می‌کند!

با وجود منابع سرشار و ثروت‌های ملی‌ فراوان، این رژیمِ پرمدعا در کنار تمام فشار‌ها چنان از نظر اقتصادی مردم را زیر فشار قرار داده است که خوردن گوشت و مرغ به یک رویا و زندگی‌ تجملی مبدل گردیده است! 

به نظر نمی رسد پرورش و تولید مرغ، سخت تر از فعالیت‌های هستهٔ‌ای و ساخت بمب اتم باشد! 

به ویژه با وجود این همه نیروهای مخلص بسیجی‌ و هوادار اسلام و مسلمین که می توانند آستین همت بالازده و برای مردمی که همیشه دم از حمایت از آنان را زده اند، به جای نشستن پای صفحات فیس بوک برای جاسوسی، شایعه پراکنی برای چند روز پایداری بیشتر حکومت، به پرورش مرغ و دام بپردازند! در ضمن نباید هم پیالگی روشن بعضی از کشورها نظیر چین و روسیه را نادیده گرفت. حتما آن ها می توانند مرغ و تخم مرغ اتمی تولید کنند.

نکته قابل توجه دیگر اینکه، کمبود مرغ در ایران هیچ ربطی به تحریم های اقتصادی ندارد.

حقیقت این است که وقتی دغدغه اعضای یک جامعه، غمِ نان باشد، آنگاه می توان مردم را با نشان دادن تکه نانی به این سوی و آن سو هدایت کرد. 

در چنین شرایطی افراد آن جامعه حتی اگر بخواهند هم، دیگر رمقی برای نبرد و بیرون آمدن از این وضع را نخواهند داشت. بنابراین تنها راه رهایی از همه این فشارها، تحقق آزادی، رفاه و امنیت در کشور، به طور مسلم، آگاهیست و این آگاهی سرانجام باعث فروپاشی حکومت مستبدان اسلامی می شود.

آزادی میهنم آرزوست...

کاسپین ماکان

تیرماه ۱۳۹۱

گوشه ای از سابقه حرفه ای کاسپین ماکان در ایران، پیش از سال ۱۳۸۸ - بخش دوم

گفت و گویی کوتاه با کاسپین ماکان در مستند مولانا

در مستند مولانا که توسط برنامه هنر، فرهنگ و ادب شبکه ۲ سیما تهیه شده است، در استادیوی فیلمسازی کاسپین ماکان، گفت و گوی کوتاهی را در رابطه با مولانا با او انجام می دهند.

تهیه شده در شبکه ۲ صدا و سیما تابستان ۱۳۸۶