به این فرتور از شورش ۱۳۵۷ توجه کنید، با حجاب و بی حجاب، ریشو و تراشیده، با کراوات و بی کراوات... مردم آزاد بودند و بیشتر آنها از یک رفاه نسبی برخوردار بودند، به ویژه در اندیشیدن هم آزاد بودند، مگر اینکه با تز‌‌های فکری پوشالی و ایدئولوژیک، قصد ویرانی داشتند و به منافع ملی ضرر میرساندند یا با اقدامات تروریستی امنیت جامعه را به خطر می‌‌انداختند!
آنها دانسته و ندانسته در یک توطئه بر علیه خودشان شرکت کردند و آزادیشان را با مرگ، شکنجه، تجاوز، زندان، ویرانی، فقر، بیماری... معاوضه کردند!
کاسپین ماکان
 |
| تصویری از انقلاب ۵۷ |
۱ نظر:
اشتباه نشود در زمان شاه تظاهرات ازاد نبود. بلکه جرم سنگینی بود. تنها ماههای قبل از پایان حکومت پهلوی کنترل از بین رفته بود و امکان ایجاد چنین فضایی بود. این فضای ازاد به دوران پهلوی ها ارتباطی ندارد. اگر اعتراضی وجود نداشت همان خفقان شاهنشاهی همچنان ادامه داشت. اما در اینکه اعتراض به نتیجه مطلوب نرسید با شما هم عقیده هستم. بی تجربگی جامعه استبداد زده و در خفقان زیسته باعث شد که تجربه او با شکست روبرو شود.
ارسال یک نظر